Dit was Lopend Vuurtje 2018

30 oktober 2018

Bergen op Zoom, Etten-Leur, Halsteren, Nieuw-Vossemeer, Roosendaal, Ulicoten, Oosterhout, Princenhage, Prinsenbeek. De vormelingen die op 27 oktober bij Lopend Vuurtje namens hun vormselgroep de vlag de kerk in dragen komen uit deze en nog andere plekken uit het hele bisdom naar Bergen op Zoom.

(Alle foto’s: Johan Wouters)

In de O.L. Vrouw van Lourdeskerk is pastoor-vicaris Wiel Wiertz hoofdcelebrant tijdens de eucharistieviering, waarmee de dag opent. Hij benoemt de positieve geest waarin de ongeveer 75 vormelingen en 50 begeleiders naar Bergen op Zoom zijn gekomen: “Ik zie dat jullie denken: we gaan er wat van maken vandaag.” De vicaris legt in zijn homilie uit hoe je je de Heilige Geest kunt voorstellen. Hij blaast tegen de schone zakdoek die hij vanochtend mee heeft genomen: “Je ziet niets, maar de zakdoek beweegt. Dat is een mooi beeld van de Heilige Geest, die ongezien iets teweeg brengt bij de mensen, die ons van alles inblaast op allerlei momenten van ons leven.” De vicaris preekt over de vruchten van de Heilige Geest, zoals goedheid, geduld, zachtmoedigheid. Met een verwijzing naar de lezing (Lucas 13, 6-9) zegt hij dat een vrucht van de Geest ook is dat je nadenkt over de dingen die je doet en je omkeert als je iets niet goed hebt gedaan.

“Het vormsel gaat over de kracht van de Heilige Geest,” vertelt hij en hij legt uit hoe de bisschop elk jaar in de chrismamis het chrisma wijdt, ook door erin te blazen. “Met de olie van het chrisma ontvang je tijdens het vormsel een kruisje op je voorhoofd. Die olie moet indringen in je lichaam, zodat de kracht van de Heilige Geest bezit van je neemt en jou tot goede dingen laat komen in Gods naam.” De vicaris spoort de vormelingen aan: “Op momenten dat het voelt alsof je er alleen voor staat, kun je in je hand blazen en dan weten: de kracht van Gods Geest is er om je te helpen. Daarmee kun je de wereld mooier maken, mensen gelukkig maken en zo ook zelf gelukkiger zijn.”

Tijdens de eucharistie spreken de vormelingen de voorbede uit en ze helpen onder meer mee met de collecte. Aan het eind van de viering nodigt Nina Mertens de vormelingen uit voor hun programma in het nabijgelegen schoolgebouw van het Juvenaat. De ouders en begeleiders volgen een eigen programma in het wijkcentrum achter de kerk. “Het programma voor de begeleiders is dit jaar vernieuwd.” Pastoraal werker Han Geppaart is lid van de werkgroep lopend Vuurtje. Hij legt uit: “Vanwege het thema van de bisdombedevaart 2019 gaat het programma in op wat de spiritualiteit van de heilige Benedictus kan betekenen voor ouders. Je merkt dat jonge gezinnen een druk leven hebben met een hoop hectiek. Benedictus zegt heel duidelijk: er is een tijd voor werk en voor rust en het voeden van je geest. Daarover gaan we vandaag in gesprek.” Dat gebeurt onder meer door een korte inleiding van pastoor Han Akkermans uit Oosterhout, die vertelt over de persoon van Benedictus.

Tijdens een ander onderdeel gaat Geerten Kok in gesprek met ouders en begeleiders. Hij vraagt hoe ze plek hebben gemaakt in de agenda’s om vandaag deze dag mee te maken. De ouders geven aan dat het een belangrijke activiteit is. De kinderen doen maar eenmaal hun vormsel en dus is het belangrijk om er vandaag bij te zijn. Maar de dagelijkse logistiek is een uitdaging, onderstrepen de deelnemers. Iedereen herkent de drukte.

“Hoe blijf je met alles wat op je afkomt goed en gezond overeind? Hoe maak je keuzes? Helpt je geloof om in balans te blijven?” vraagt Geerten Kok de groep. “Ja,” zegt een moeder. “Het geloof leert je om te relativeren. Er zijn veel dingen die moeten. Maar waar rennen we allemaal achteraan? De waarden die ik van het geloof heb gekregen, wil ik doorgeven aan mijn kinderen.” Een andere deelnemer vertelt over een spreuk van Edith Stein, die zo mooi is dat hij in de agenda is ingeplakt: wat niet in mijn plan heeft gelegen heeft in Gods plan gelegen.

Weer een ander vertelt: “De agenda stroomt inderdaad altijd lekker vol. Als ik benauwd wordt, wanneer ik zie wat er de volgende week op me afkomt, laat ik het los en vertrouw ik erop dat God zal zorgen dat het op zijn pootjes terecht komt. Dat helpt om een stapje terug te doen: ik heb alles gedaan om de ballen in de lucht te houden, het kaartenhuis staat en nu moet ik erop vertrouwen dat het goed komt.” Er zijn ook dingen die zo verdrietig zijn dat ze je geloof en vertrouwen beproeven, vertelt een van de ouders tijdens het gesprek. Daardoor kan je geloof op een laag pitje komen te staan.

Ondertussen neemt pastoor-vicaris Paul Verbeek in het Juvenaat de meet & greet met de vormelingen voor zijn rekening. “Wat is een vicaris?” vragen deze. “Wil je ooit nog bisschop worden? Is het leuk om pastoor te zijn?” Daarna is het tijd voor een laatste spel voordat de vormelingen de dag afsluiten in de kerk en daar persoonlijk de zegen van de vicarissen ontvangen.

Andere berichten