“In muziek kun je God ontmoeten, omdat je met muziek een snaar raakt die je met woorden niet kunt raken.” Op zondag 13 mei spreken Jan Willems en Ilse Willems – van Wuijckhuijse met Leo Fijen in het Geloofsgesprek over hun gedeelde passie. Ze leerden elkaar kennen op de orgelbalustrade, vertelt Jan. “Ik was 19 jaar oud. Bijna niemand van mijn leeftijdgenoten ging meer naar de kerk en toen kwam ik ineens een meisje tegen, dat ook naar de kerk ging en dat ook van muziek hield.”
Ze richtten onder meer samen een koor op, dat nu zo’n acht jaar bestaat, en waar ook twintigers lid van zijn. Jan: “Als je ergens enthousiast over bent, zoals over muziek en de kerk, dan moet je naar buiten om andere mensen ook enthousiast te krijgen. Wat we zingen in deze mooie kerk gaat natuurlijk over God. De muziek tilt je op. God is daarin voor mij vanzelfsprekend in aanwezig. Ook als we niet zingen. Maar als we zingen, wordt het extra tastbaar en kun je het delen met mensen.”
Ilse: “De teksten komen voor mij nog meer tot me als ik ze zing. En ik hoop dat ik, als ik de teksten zing, de mensen daardoor dichter bij God kan brengen. Muziek maken in de kerk is een stukje dienstbaarheid. Ik vind het belangrijk dat de kerk doorgaat. Jongeren zijn erg blanco als het gaat om religie en ze zijn sterk op zoek. Door die muziek worden ze vaak aangeraakt. We hebben bij aardig wat jongeren gezien dat er dan een zoektocht begint.” Jan: “Dat is dan een zoektocht in de religie en ook in de muziek.” Voor de muziek geldt een beetje wat voor de kerk ook geldt, zegt Jan. “Iemand van 14 jaar die Mozart zingt, gaat ook niet zo met de tijdgeest mee. Maar je ziet dat jongeren dat ontdekken.”
Jan is docent aardrijkskunde op een middelbare school in Breda. Hij draagt een Taizé-kruisje en dat leidt regelmatig tot gesprekken. “Ik wilde eigenlijk helemaal niet naar Taizé,” vertelt hij. “De massaliteit stond me tegen en als je conservatorium hebt gedaan is de muziek van Taizé wel erg veel herhaling. Maar we zijn er door een vriend naartoe gegaan en daar gebeurde het dan. Het was als een soort bliksemschicht. Heel naar, want ineens sta je in je hemd, voor het mysterie van God.”
Het gesprek gaat over de onvoorwaardelijke liefde van ouders voor hun kind en de nog grotere liefde van God voor al zijn kinderen. En omdat muziek uitkomst biedt waar woorden tekortschieten, eindigt dit Geloofsgesprek met het lied dat ook klonk bij hun huwelijk en dat hun leven zo tekent: Zingt en speelt voor de Heer van ganser harte.
