Aan de rand van Oosterhout liggen drie kloosters bijeen. Het gaat om twee abdijen en een priorij, elk met een eigen gemeenschap en een eigen spiritualiteit. Voor de tweede maal zetten de drie gemeenschappen op de vooravond van Hemelvaart hun deuren open om jongeren tijdens de kloosternacht kennis te laten maken met hun leven en spiritualiteit. Aan deze nacht namen ongeveer 65 jongeren deel.
De benedictinessen zr. Hildegard en zr. Simone van de Onze Lieve Vrouweabdij, zr. Ruth van Chemin Neuf en zr. Norberta norbertines van de priorij Sint Catharinadal organiseerden deze nacht.
De Kloosternacht 2016 stond in het teken van het Heilig Jaar van de Barmhartigheid. “De nacht begon op 4 mei om 19.00 uur,” vertelt zr. Hildegard. “Op die avond kwamen verschillende lijnen samen. Het was de nacht van de barmhartigheid, het was de vigilieviering van Hemelvaart en het was dodenherdenking. We hebben als gemeenschappen, ieder vanuit de eigen spiritualiteit, hier invulling aan willen geven.”
Vigilieviering, dodenherdenking, werken van barmhartigheid
Elke gemeenschap vulde gedurende deze nacht vier uur in. De jongeren begonnen bij de abdij van de benedictinessen om 19.00 uur. Zr. Hildegard: “We zijn gestart met de vigiliedienst van Hemelvaart. Onderwijl hebben we om 20.00 uur de doden herdacht. Na de vigilieviering volgde een gesprek over de zeven werken van barmhartigheid. Zr. Simone heeft een power-point presentatie verzorgd aan de hand van teksten van Etty Hillesum. Op deze manier maakte ze zichtbaar dat binnen onze kloostertraditie teksten een grote betekenis hebben. De geestelijke lezing is van belang.”
Hoogte en diepte
“Tot slot trokken we door de kloostergang. We hielden op verschillende punten stil en overwogen teksten over de barmhartigheid. We zongen en spraken gezamenlijk een gebed uit. In het centrum van ons kloosterpand staat een put. In het donker plaatsten we lichtjes bij deze put. We stonden rond de put onder de wijde hemel. Je ervaart de hoogte van het heelal met zijn vele sterren en tegelijkertijd de diepte van de put. Je denkt op Hemelvaart dan aan Jezus Christus die in de diepte van ons menselijk bestaan is neergedaald, maar ook opgestegen is naar de hoogte van de hemel. Hoogte en diepte worden door de symboliek van de put met elkaar verbonden.”
Praisemuziek, getuigenissen, vergeving
“Bij de gemeenschap Chemin Neuf was de sfeer geheel anders,” vervolgt zr. Hildegard. “Een band speelde praisemuziek. Mensen gaven persoonlijke getuigenissen en er was de mogelijkheid om het sacrament van boete en verzoening te ontvangen. De jongeren konden God ook in een persoonlijke brief om vergeving vragen en in stilte bidden bij het kruis. Het onderdeel bij Chemin Neuf sloot af met de gezamenlijke aanbidding van het Allerheiligste.”
Het derde deel speelde zich af bij de norbertinessen. “We trokken zingend, in processie, achter het kruis, naar hen toe. Dit heeft een eigen kracht. We brachten in hun kloosterpand een hulde aan Maria met gedichten en teksten. Hun priorin, zr. Maria Magdalena heeft ons verteld over hun toekomstplannen, zoals de wijngaard en de komst van een taveerne.”
Stilstaan bij het wezenlijke van het leven
“Het Jaar van de Barmhartigheid liep als een rode draad door het programma.” Zr. Hildegard staat in dit verband nadrukkelijk stil bij de rol van bisschop Liesen. “Hij is een groot deel van de nacht aanwezig geweest. In de vigilieviering heeft hij vanuit de Bijbel over de barmhartigheid gesproken. Bij Chemin Neuf belichtte hij de betekenis van verzoening en heeft hij zichzelf beschikbaar gesteld als biechtvader. Zijn inbreng is zeer gewaardeerd.”
Zr. Hildegard kijkt tevreden terug. “We hebben nog niet geëvalueerd, maar je merkt dat jongeren graag, samen met anderen die op dezelfde golflengte zitten, stilstaan bij het wezenlijke van het leven. Het was een gevarieerde groep met nieuwe gezichten. Voor ons is het van belang dat we de rijkdom van ons leven met hen kunnen delen op een manier die hun ten goede komt.”
