Op zondag 20 augustus, de feestdag van de heilige Bernardus van Clairvaux (1090 – 1153), was bisschop Liesen hoofdcelebrant in de eucharistieviering in Ulicoten. De viering was onderdeel van de Bernardusoctaaf die de parochie jaarlijks viert rond de feestdag van de heilige. Concelebrant in de viering was pater Fons Geerts. Diaken Gerrit Fennema was diaken van dienst.
De heilige Bernardus wordt al sinds de late middeleeuwen in Ulicoten vereerd. In de tijd van de liturgische veranderingen na het Tweede Vaticaans Concilie verdwenen de meeste processies en de bedevaarten naar Ulicoten, maar sinds 1990 is er sprake van een herleving van de Bernardusverering.
De zonnestralen die door het raam naar binnen vielen, gaven op een prachtige manier het priesterkoor een zomers aanzicht, maar, gaf de bisschop aan, het is niet goed als we daarmee voorbij zouden gaan aan de gebeurtenissen waarmee we vandaag de dag worden geconfronteerd, zoals onder meer de zorg om het klimaat en de vele vluchtelingen die onderweg zijn in Europa.
Tegelijkertijd zijn er zaken die hoop en vertrouwen geven. Ook kerkelijk gezien. Zo start op vrijdag 28 augustus het nieuwe studiejaar voor priesters en diakens op Bovendonk weer met nieuwe kandidaten. Ook sprak de bisschop over de bisschoppensynode die in het najaar gehouden wordt: “Samen gaan de bisschoppen op zoek naar wegen die begaanbaar zijn voor ons in deze tijd. “
De goede weg vinden als gelovige
Naar aanleiding van de lezingen van de dag preekte de bisschop: “De goede weg vinden als gelovige in een tijd waarin voor God weinig plaats lijkt te zijn, is een grote uitdaging. Dat is waarover de lezingen in de eucharistie spreken: in alle tijden worden mensen uitgedaagd te kiezen. Zo was het bij het joodse volk dat aankwam in het beloofde land: ze kozen niet voor de goden die daar vereerd werden, maar voor de God die hen bevrijdde uit slavernij. Zo was het ook voor leerlingen die Jezus over het brood des levens hoorden zeggen: ‘het brood des levens is mijn vlees ten bate van de wereld.’ Dat was en is nog steeds moeilijke taal. Petrus koos voor Jezus: ‘Naar wie zouden we anders gaan? Gij hebt woorden van eeuwig leven.’ De woorden uit de Bijbel laten een rode draad zien die doorloopt tot in onze dagen.”
“Hoe kiezen wij?” vroeg de bisschop, die benadrukte dat mopperen daarbij geen optie is. “Het joodse volk mopperde soms onderweg in de woestijn, omdat er geen water was, de leerlingen van Jezus mopperden, omdat Hij moeilijke taal sprak. Mopperen is begrijpelijk en menselijk, maar ook erg gemakkelijk. Het laat jezelf buitenspel: je verlegt de aandacht naar de zwakheid van een ander en werkt niet meer om jezelf te verbeteren.”
Geloven is kiezen voor een levende persoon: Jezus Christus. Bisschop Liesen: “Dan wordt je wereld vanzelf groter, want de dimensies van Jezus zijn groter dan deze plaats en tijd. De dimensies van Jezus omvatten de hele wereld en de eeuwigheid en tegelijk krijg je dan meer oog voor iedere mens afzonderlijk, want ieder mens is een kind van God. En dat is wat Bernardus deed. En ook wij worden uitgenodigd om net als de onvermoeibare heilige Bernardus te leven in een wereld van God, en te ervaren dat je dan als mens meer tot je recht komt.”
